Şimşek Kız'ın güncesi-10. bölüm (Sia'nın hamlesi,Allison'un mektubu)

Merhaba!Biraz geç oldu ama sonunda yazabildim.Yarın sabah okula gideceğim,o yüzden hemen yazmam gerek.Misafirler de gelecek.Neyse,umarım beğenirsiniz.Yorum bırakmayı da unutmayın lütfen.İyi okumalar. :)

“Eee,sence Sia’nın hamlesi ne olacak?”

Rüyayı Sindy’e anlatmamdan birkaç dakika geçmişti.Sindy birkaç saniye sorumu düşündü,kafasını kaşıdı ve konuşmaya başladı. “Bilmiyorum.Ama sona sakladığına göre en iyisi olmalı.Diğerlerine de haber vermeliyiz.”

“Sen çıkıp Kristal Avize sinyalini-”

Her şey o kadar hızlı olmuştu ki, bir an kafam karışmıştı,sözüm büyük camlı pencerenin önündekinin silahını düşürme sesi ile kesildikten sonra  silahını tekrar kaldırmıştı.Ben elinde silah olduğunu yeni fark etmiştim ki, adam silahını bize çevirdi ve sinsi,siyah gözleriyle bize dikkatle baktı.Sindy adamın ateş açmasına 2 saniye kala bağırdı. “EĞİL!”

Omuzumdan tutup beni yere çekti.Adam deli gibi bütün odaya ateş ediyordu.Nereye vurduğunu bilmiyordu.Bu arada ben ve Sindy yerde sürüne sürüne sırt çantalarına doğru ilerledik.Yerde sürüne sürüne,kalkmamaya çalışarak ve aynı zamanda çabuk olmaya çalışarak pijamaların üzerine kazaklarımızı ve kot pantolonumuzu giydik.Sindy kafasını kazağından çıkarır çıkarmaz sordum. “Ne yapacağız?”

“Banyo,” dedi Sindy.Böyle bakıldığında banyodan başka seçenek yoktu,banyo penceresi açıktı ve odanın penceresini görmüyordu.Kapıya gitmek penceredekinin bizi görmesinden başka bir işe yaramazdı.Başka bir şey söylemesine fırsat kalmadan elimi hızla salladım ve sırt çantalarını alıp yerle sürünerek yatağın arkasından banyoya gittik.Banyo fayansları ıslaktı,sade bir banyoydu.Küçücük bir duşu vardı.Yan tarafa klozet yerleştirilmişti.Tuvalet kağıdı vardı diğer tarafta.Küçük, mini minnacık bir pencerenin yanında da musluk vardı.Sinirle başımı kaşıdım.Bu haraketimi fark eden Sindy sormadan edemedi. “Bir şey mi var?”

Buz gibi mermere dayanmaya çalışarak, “Pencere çok küçük…” dedim.

“Eh, olduğu kadar artık.” dedi Sindy ama onun da tedirgin olduğu yüzünden okunuyordu.

“Hadi bakalım,” dedim biraz tırsarak. “gidelim.”

İlk Sindy indi.Sert bir inişti.Hemen ayağa kalktı ve ısırgan otlarından kaşınan kollarını ve yüzünü kaşıdı.“Sıra sende.Hadi gel,fazla zamanımız yok.”

“Çok moral verdin sağol,” dedim burnumu kırıştırarak.Dar pencerede kıpırdanıp atlamaya hazırlandım.

“Hadi!” dedi Sindy,hala pencerede debelendiğimi gördüğünde.Biraz anlayışı olsun ya!Sanki pencereden atlamışlığımız var!

Atlamıştım.Poposu üste düşmüştüm.Sindy elimden tutup beni kaldırdı. “Gidelim.”dedi,onunla koşmaya başladık.                 

Asvalt yola çıkınca biraz rahatladık.Durduk.Sorularımı sormaya karar verdim. “Diğerlerine haber versek mi?”

“Verelim,” dedi Sindy.Duvara yaslanıp soluklandı.Cebinden telefonu çıkardı ve bir numara çevirdi.

“Alo?Olivia, sen misin?Ben Sindy, Alida yanımda.Dinle, buradan çıkmalısınız.Hemen!Hiç vakit kaybetmeden!Biri otele saldırdı ve bizim odaya ateş açtı,muhtemelen Estenor’un işi bu.Lütfen soru sormadan orayı terk edin.Yarın, saat 12-de otelden biraz ötede buluşalım, parola her zamanki gibi Kristal avize.Hoşça kalın.Unutmayın, yarın, otelden biraz ötede, saat 12-de, parola Kristal Avize!”

Sindy Olivia ve Windiana’ya haber verdikten sonra tam 3 kez daha arama yaptı.Herkese haber verdikten sonra telefonu sırt çantasına attı.Tam gidiyorduk ki,yakından beyaz bir güvercin bana doğru gelmeğe başladı.Bacağına bir kağıt bağlanmıştı.Bacağını bana uzattı ki, tutuğu mektubu ala bileyim.Kağıdın üstünde şu yazılıydı:Allison’dan.

“Güneş anası mı?” diye mırıldandım kendi kendime.Sindy kaşlarını çatıp bana baktı.

“Ha?” dedi şaşkınca. “O elinde tuttuğun ne?”

“Sanırım Alisson’dan mektup var.Üzerinde Allison’dan yazıyor.”dedim mektubu açmaya çalışarak.

“Tanya söylemişti zaten;Güneş anası bize mektup gönderebiliyor diye.”dedi Sindy. “Okusana.”

Yazılanları yüksek sesle okudum.Kağıtta, çok düzgün yazıyla şunlar yazılıydı:

Sevgili Özel’ler ve Alida,

Tanya herhalde görevini yerine getirdi ve seçtiği Özel’leri bir görev için topladı,çünki kuşum sizden haber getiriyor,yola çıkmışsınız bile.Umarım iyisinizdir diyemem çünki iyi olmadığınızı biliyorum.Sia son hamlesini yaptı,Alida,senin peşinde.Ben hala tutsağım,Roxser denen o adam tarafından.Tanya güvenmekle bir hata yaptı,Roxser Sia için,yani Estenor için çalışıyor.Estenor’u durdurmalısınız,tüm özeller ve kendiniz için.Tanya size herhalde hepsini söylemiştir.Ben iyiyim.Alida Nelya Marmaris,Estenor özellikle senin peşinde.İğleştirme gücün olduğunu biliyor muydun?Bilmiyordunsa da evet,var.Estenor’un nasıl göründüğünü rüyalarında görmüş olmalısın.Estenor seni işte tam da bunun için,iyileşmek için istiyor.Biraz saçma gelebilir ama evet,öyle.Fakat sizler onu durdurmalısınız,çünki eğer Estenor özelleri toplarsa,çok kötü şeyler olacak.Biliyorum,sizden kolay bir şey istemiyorum ama onu durdurmalısınız.Sizden beni kurtarmanızı istemiyorum,kendinizi korumanızı istiyorum.Beni unutun ve kendinizi koruyun.Güvercinim bu görevin sonuna kadar sizinle birlikte olacak ve size şans getirecek.Unutmayın,kendinizi koruyun.

                                      Allison.

Sindy kısa bir sessizlikten sonra burnunu kırıştırarak konuştu.“İyleştirmek mi?”

“Evet,” dedim okuduklarıma biraz afallayarak. “bize saldıran Tanya’nın arkadaşı Roxser’mış.Ona söylemeliyiz.”

“Yarın söylemeliyiz,”diye düzeltti Sindy.“Geceyi dışarıda geçireceğiz galiba.”

“Otel işi battı yani.”dedim üzgünce. “Umarım diğerleri de sağ-sağlim otelden kaçmayı başarmışlardır.”

“Umarım,” dedi Sindy. “hadi,şuraya gidelim.”

Sindy bizden biraz ireldeki açıklığı işaret etti.Oraya doğru yürüdük.

Açıklığa vardığımızda Sindy sırt çantasından bir battaniye çıkardı. “Hey,battaniye getirmeyi iyi akıl etmişsin,” dedim,koluna vurarak.

Battaniyeyi yere sererken,“teşekkürler.”dedi Sindy,gülümseyerek.Sindy iyi biriydi aslında.Ama bazen gerçekten sinir bozucu olabiliyordu.

Sırt çantalarımızı bir yastık gibi battaniyenin üzerine koyduk,geniş battaniyenin üzerine Sindy’nin sırt çantasına attığı başka bir battaniyeyi de sererek uykuya daldık.