Agatha Christie - Styles'taki Esrarengiz Vak'a - Ölüm Sessiz Geldi (Hercule Poirot #1)

Styles St. Mary köyündeki Styles Köşkü’nde son zamanlarda garip olaylar meydana gelmektedir. Sonunda bir gün, köşkteki yaşlı Bayan Inglethorp’un sağ kolu olan Evelyn, “Zavallı Emily... Hepsi, ama hepsi köpekbalığından farksızlar,” diye mırıldanarak evden dışarı fırlar. Varlığıyla Bayan Inglethorp için bir güvence oluşturan Evelyn’in gidişi, köşkün havasını tümüyle değiştirir. Artık koca evde sonsuz bir kuşku ve ürkütücü bir kötülük havası esmeye başlar... Kırık bir kahve fincanı, bir damla mum yağı, Begonya tarhı...
Dedektif Poirot, efsanevi zekâsını kullanarak bu ipuçları sayesinde olayı aydınlatacaktır..


Uzun süredir yaptığım tek bir şey var,o da hiç bir şey yapmamak.

Gerçekten uzun süredir ne kitap okuyorum,ne de blogla ilgileniyorum.Bilgisayarla ilgili yaptığım iki şey vardı sadece,Youtube'da video izlemek ve umutsuzca bir şeyler yazmaya çalışmak.Bloğu yeni değiştirsem de onunla ilgilenme imkanı bulamadım.Ama artık geri döndüm.

Emin olun yine kaybolacağım,yine günlerle yazı gelemeyecek.İtiraf edeyim,bu benim  hevessizliğimden kaynaklanıyor.Hem,ne yapabilirim ki?İlham meleği evimin yolunu sürekli karıştırıyor.

Kısa süre önce,daha doğrusu iki gün önce bu kadar tembellik yeter,artık bir şeyler okumalıyım, diyip tereddüt ettiğim için bir türlü başlayamadığım Agatha Christie kitaplarına başladım.

Tereddüt etmemin ilk sebebi,romanların sayısının çok olmasıydı.Sanırım kadın bütün hayatı boyunca yazmış.Ayrıca Dave Gurney serisinden umduğumu bulamadıktan sonra bir de Gördüğüne Asla İnanma kitabının yetersizliği ile asla işte bu mükemmel diyebileceğim bir  polisiye romanı bulamayacağımı düşünüyordum.Fakat Agatha Christie'yi okuduktan sonra,hala umut var diye düşündüm.

Şu an kendimden çok utanıyorum çünkü herhalde benim cahilliğim,şimdiye kadar herkes A.C romanları okumuştur.Bense daha şimdi okuma fırsatı buluyorum ve keşke daha önce okusaymışım diyorum.

Şimdi düşünüyorum da,acaba Tess Gerritsen'dan önce bunu,daha sonra Tess Gerritsen'ı okusaydım,yine Gerritsen kitaplarını beğenir miydim?Sanırım Agatha Christie kitaplarını daha önce okusaydım kesinlikle R&I onların yanında sönük kalırdı.Fakat daha önce Gerritsen okuduğum için,onun romanları da başucu kitaplarım.Yani Agatha Christie'nın kitapları ne kadar muhteşem olsa da,ya da ne kadar önce yazılmış olsa da benim polisiye ile tanışmam  sevgili Gerritsen sayesinde oldu.

Neyse,çok konuştum.Gelelim Ölüm Sessiz Geldi kitabına.Bu Agatha Christie'nin ilk kitabı,bizi Hercule Poirot karakteri ile tanıştıran ilk eser.Nasıl anlatsam size,hani bir solukta okudum derler ya,tam da öyle oldu.Bence bu benim için bir rekor:Kitabı 2 gün içinde bitirdim.Kendime hakim olamıyordum adeta.Dün gece kitabı bitirdiğimde,kesinlikle diğerine başlamalıyım diye düşünmüştüm ve açıkçası bunu yazdıktan sonra da hemen üzerine atlayacağım serinin ikinci kitabının.

Ölüm Sessiz Geldi,229 sayfalık bir pdf olarak elime geçti.Az,aslında.İlk başladığım andan itibaren bende bir beyin yanması seziliyordu.Kitapta  vasiyetnameler,tarih ve saatler,kahve fincanları,kakaolar,zehirler,lekeler ve deliller havada uçuşuyordu.Şimdiye unutulmuş bir çok eski İngiliz kelimelerini de içinde barındıran bu kitap,beni gerçekten allak bullak etti.Kitabın ilk başlarında katilin tam olarak bu kişi olduğunu kendi kendinize tahmin yürütüyorsunuz,değil mi?Ben de öyle yaptım.Muhtemelen katil bu dedim.Fakat ilerledikçe o kişinin masum,daha da ilerledikçe imkanı yok dediğimiz kişinin suçlu,sonlara doğru başta masum diye düşündüğümüz kişilerin cani olduklarını keşfediyoruz.Hiçbir şekilde katili bulmak mümkün değil.Poirot'un zekasına hayran kalmamak elde değil.Ayrıca dostu Arthur Hastings de masumluğu ve duygusallığı ile seçiliyor.

Açıkçası katillerden birinin katil olacağına hiç mi hiç ihtimal vermiyordum.Fakat tam da o kişi katilin ortağı oldu.Gerçekten şoke oldum.Çok ama çok hoşuma gitti.

Bu kadar,arkadaşlar.Kitaba puan vermesem daha iyi olacak,zaten herkes kitabın puanını biliyor.10 üzerinden 100 veririm ben.

Gerritsen'ı gölgede bırakacak bir kitap fakat ben asla Gerritsen'dan daha iyi demezdim.Çünkü R&I'ı okuduğumda yaşadığım duyguyu başka hiçbir kitap bana yaşatamaz.

Fakat kitap kesinlikle harika.Eğer okumadıysanız ve polisiye seviyorsanız hemen okuyun.